Quentin Tarantino er mjög gamaldags, hann er svokallaður nostalgíuaðdáandi. Hann er mjög frægur fyrir góð samtöl í myndum sínum og fyrir mjög netta töffara. Hann nýtir sér mjög marga hluti sem hafa verið gerðir áður í bíómyndum og blandar þeim saman og býr til sína eigin útgáfu af því. Í þessari mynd lætur hann meira segja konu vera töffara, sem er ekki það algengasta sem maður sér í bíómyndum og tekst það fullkomnlega í þessari mynd og eru samtölin, eins og vanalega hjá honum, frábær.
Í upphafi sést Uma Thurman, en nafnið á karakternum hennar kom aldrei fram í myndinni. Alltaf þegar einhver var við það að segja rétta nafn hennar var alltaf bleepað fyrir, hún fær þó gælunafnið Black Mamba og skulum við kalla hana það líka. Allavega í upphafi sést Black Mamba öll í blóði og endar það á því að Bill skýtur hana í hausinn. Hún kemst lífs af og ætlar nú að hefna sín á þeim sem tóku þátt í blóðbaðinu í El Paso í brúðkaupi þar sem níu manns dóu, en hún ein komst lífs af.
Tónlistin í myndum Tarantino er ávallt frábær og er þessi mynd engin undantekning. Hann einhvern veginn velur alltaf rétta lagið við hvert einasta atriði.
Black Mamba vaknar á spítala einn daginn þar sem Buck, sem vann á spítalanum hafði leigt hana út sem ríðumaskínu, var akkúrat að leigja hana út, hún drepur manninn sem var að reyna að ríða henni og drepur síðan Buck, who‘s there to fuck og rænir af honum bílnum sem hann kallaði Pussy Wagon.
Þegar hún fer út í bílinn nær hún eftir langa og stranga bið að láta allar tærnar sínar hreyfast og byrjar síðan hasarinn af alvöru. Hún fer á Pussy Wagon heim til Copar Head, sem tók þátt í blóðbaðinu í El Paso, og drepur hana eftir mjög nettan hnífabitchfight.
Næst fer myndin til Okinawa í Japan þar sem Black Mamba lætur Hattori Hanzo, sem er besti samúrai-sverðasmiður í heiminum, búa til sverð handa sér. Hattori Hanzo hafði svarið þess eið við Guð að búa aldrei aftur til sverð en þegar hann fréttir að hún ætli að nota sverðið gegn Bill býr hann til sverð handa henni. Hanzo býr til sitt besta sverð til þessa fyrir hefnd hennar.
Næst í myndinni er komið að hefndinni gegn Cottonmouth, sem leikin er af Lucy Liu. Hún er einn besti launmorðingi í heiminum og framdi sitt fyrsta morð aðeins ellefu ára gömul. Hún stjórnar nú undirheimunum í Tókýó. Klíka hennar heitir The Crazy 88.
Þegar Cottonmouth tekur við mafíuheiminum í Tókýó kemur svalasta setningin í þessari mynd. Rétt eftir að hún hafði drepið einn mafíuforingjann fyrir að segja að það væri spilling að láta blandaða konu stjórna undirheiminum en sú setning hljómaði svo: „As your Leader, I encourage you from time to time to question my logic. If you are unconvinced of a particular plan I have decided, tell me so. But allow me to convince you, and I promise you right here and now that no subject will be ignored. Except, of course the subject that was just under discussion. The price you pay for bringing up my chinese or american root negatively, I collect your fucking head. Just like this fucker here.(hún heldur á hausnum sem hún var nýbúinn að höggva af) Now if any of you fucking sons of bitches got anything else to say, NOW IS THE FUCKING TIME! ....I didn‘t think so.“ Brjálæðisleg setning sem bara Tarantino mundi detta í hug.
Allavega Black Mamba er enn að leita eftir hefndinni sinni og fer á staðinn þar sem Cottonmouth hengur á og freistar þess að geta hefnt sín. Í þessu atriði lætur nostalgíusjúklingurinn, Tarantino, Black Mamba vera í Henson-galla, eins og Bruce Lee var í mörgum af sínum myndum, þetta var aðeins of nett. Þegar Mamba kemst í hefndargírinn byrja sírenur að væla og skjárinn blikkar með nærmynd af henni og þá veit maður að það er eitthvað að fara að klikka í hausnum á henni og blóðbað framundan.
Núna er komið að flottasta bardagaatriðinu í myndinni, það er eins og ég kýs að kalla það, blóðbaðið í Tókýó þegar Black Mamba heggur af hvern útliminn á fætur öðrum á The Crazy 88. Mamba átti ekki í neinum vandræðum með að drepa neinn af þeim þótt enginn af þeim hafði gert henni mein, það eina sem hún hugsaði um var að komast að skotmarkinu sínu sem var Cottonmouth.
Hún lenti samt í töluverðum vandræðum með geðtrufluðu 17 ára stelpuna Gogo Yubari sem barðist með keðju með einskonar sleggju framan á sem var aðeins of svalt. Eftir mjög langa og mjög góða bardagasenu nær hún loksins að klára alla gaurana og þá er komið að hápunkti myndarinnar, það er bardagi Black Mamba við Cottonmouth. Ég ætla ekki að segja ykkur hvernig sá bardagi var en endirinn á því atriði er súpertrylltur.
í endann á myndinni sendir Black Mamba Bill skilaboð með því að senda Sofie Fatale til hans sem tók þátt í blóðbaðinu í El Paso en Mamba hélt henni á lífi fyrir upplýsingar og líka svo hún gæti sagt Bill allt það sem hafði gerst. Myndin endar á því að Bill spyr Sofie hvort Mamba viti að dóttir hennar sé enn á lífi, sem Mamba vissi ekki.
Það er svo margt sem ég elska við þessa mynd. Hljóðin í slagsmálunum, oftast engin tónlist bara slagsmálahljóðin sem gera þau miklu raunverulegri og einnig meira töff. Það skín í gegnum myndina frábær bardagaatriði og er hvert öðru betra. Tarantino var kannski ekkert svakalega frægur fyrir bardagaatriði fyrir þessa mynd eða allavega ekki svona fáguð, í fyrri myndum hans voru þau frekar hrá en samt á sama tíma mjög töff en í þessari mynd eru þau bæði fáguð og ennþá meira töff.
Tarantino tekst mjög vel að skýra söguna fyrir manni með því að láta vera mörg flashback og líka þegar hann lætur Thurman vera sögumann. Hann er ekki fastur í þeim pakka eins og flestar myndir í dag að láta allt gerast í réttri tímaröð, hann hellir öllum atriðunum í einn graut og tengir síðan atriðin vel saman og það smellpassar allt einhvern veginn.
Hann er heldur ekki fastur í þeim frasa að það er bara karlmenn sem geta verið töff. Hann hefur oft látið konur leika svona hörkukvendi og töffara og tekst það alltaf mjög vel hjá honum. Þú sérð mest konur í þessari mynd og finnst mér það ekki gera myndina verri á nokkurn hátt, þetta gerir hana eiginlega bara betri.
Mér fannst Uma Thurman eiga stórleik í þessari mynd, ég trúði öllu því sem hún var að gera og maður heldur einhvern veginn með henni, þótt hún drepi svona skrilljón manns í þessari mynd.
Þótt þessi mynd einkennist af tryllingi, morðum, hefnd og blóði þá eru svona eitt og eitt atriði í myndinni sem er vel hægt að hlæja að, eins og atriðið í bardaganum við The Crazy 88 þegar Black Mamba rassskellir einn strák með sverðinu sínu.
Ég er mjög sáttur með Tarantino, hann er ekkert of fastur við handritið og að fara nákvæmlega eftir því. Þegar hann fór til Tókýó til að taka þessa mynd upp þá sá hann stelpuhljómsveit og leist mjög vel á hana. Hann fór að leita að umboðsmanni hljómsveitarinnar og fann hann loksins. Þessi hljómsveit lék, fannst mér allavega, frekar stórt hlutverk í myndinni þótt það væri lítið. Mér fannst það atriði bara svo gott. Þá er ég auðvitað að tala um hljómsveitina sem var að spila á staðnum rétt áður en blóðbaðið í Tókýó byrjaði.
Þrátt fyrir að Tarantino sé mikið fyrir nostalgíu notaði hann þó eitt sem er frekar nýtt, það er að nokkur atriði í myndinni voru í anda Matrix-myndanna, svona slow-motion tökur, fólk fljúgandi óvenju langar vegalengdir og fullt af gaurum á móti einni manneskju sem minnti mig svolítið á atriðið úr Matrix Reloaded þegar Neo berst við fullt af Agent Smith. Það er ekkert að því að fá nokkrar hugmyndir úr öðrum bíómyndum ef það tekst vel, eins og það gerir í þessari mynd.
Þegar blóðböðin eru í gangi í myndinni notar Tarantino svarthvítt eða teiknimynd sem gefur myndinni þennan extra ofursvalleika sem Tarantino er frægur fyrir. Í teiknimyndaatriðunum fer meira segja myndin í það að vera splatter. En Tarantino hóf feril sinn einmitt í splattermyndum svo að ekki er langt að sækja hughrifin fyrir þessi atriði.
Sviðsmyndin, leikaravalið, handritið, klippingin, leikstjórnin, tónlistin bara allt í þessari mynd er ofursvalt og ein nettasta mynd sem hægt er að sjá og mæli ég eindregið með því að fólk sjái þessa sem og framhald hennar ef þið eruð þegar ekki búin að sjá hana. Þegar ég horfi á þessa mynd langar mig ekkert annað en að horfa á allar bestu bardagamyndir fyrri tíma og missa mig í sama nostalgíufílingnum eins og Tarantino.
Ég gef þessari mynd 8,5/10
1 ummæli:
Mjög góð færsla. 9½ stig.
Skrifa ummæli